Dit jaar vinden in de hoogste categorie van het modelvliegen op het vlak van racen (F3D Pylon Racing) drie grote Europese kampioenschappen plaats in Tsjechië, Duitsland en Frankrijk. Het eerste EK vond plaats tijdens het weekend van 14-15 Augustus in Mělník waarin Team Lentjes al de eerste plaats behaalde, zie vorig verslag. De tweede wedstrijd in het weekend van 28-29 Augustus in Rothenburg en het laatste EK vond plaats tijdens 11-12 September in Tours. Na een zéér spannende strijd tegen de beste piloten van Europa werd deze gewonnen door de Tongenaar Bram Lentjes.
Team Lentjes (vader Wim en zoon Bram als piloot) zijn al 8 jaar actief in de allerhoogste klasse van het RC Pylon Racing, F3D. Van de vele successen die ze al hebben geboekt in de afgelopen jaren, zoals een 4de plaats op het WK 2019 in Australië is deze Europese titel de kers op de taart. De EK’s van 2021 waren een uitstekende voorbereiding om in 2022 een worp te doen naar het wereldkampioenschap. Dit WK zal plaatsvinden in Muncie, Amerika tijdens de maand juli.
1. Pylon Europa Cup (Rothenburg):
Toen we op vrijdagochtend de buienradar aanzette, zagen we al direct wat voor een dag het zou zijn. Regen, regen en nog eens regen. Dit is enerzijds niet prettig om in te vliegen, maar ook heel erg slecht voor de motoren en de zender. Tevens wordt de volledige aerodynamica van de vleugel verstoord door de regendruppels die tijdens het vliegen erop terecht komen. Er werd op deze dag weinig getraind, maar als de regen even wat minder was stormden we toch naar buiten om te oefenen. In deze vochtige omstandigheden reageren de motoren toch anders en zijn veel kritischer. Hierdoor moesten we de compressieverhouding van de motoren aanpassen om toch de betrouwbaarheid te garanderen. Na wat trainingsvluchten gemaakt te hebben, kregen we het voor elkaar om twee motoren klaar te stomen die wel redelijk goed presteerden. De trainingsvluchten lagen rond de 61 seconden, wat we verwacht hadden in deze moeilijke omstandigheden.
Omdat de weersvoorspellingen voor zondag erg somber waren, werden er op zaterdag zo veel mogelijk vluchten gevlogen. Nog steeds waren de weersomstandigheden op zaterdag erg kritisch, vooral de hoge vochtigheidsgraad in de lucht zorgde ervoor dat de motorafstelling bij veel piloten niet optimaal presteerde. Zo kregen enkele piloten de motor niet gestart in de 1ste minuut of viel deze stil tijdens de vlucht, wat resulteert in een straftijd van 200 seconden. Onze aanpassingen aan de motor op vrijdag waren van groot belang aangezien we alle vluchten konden voltooien. Onze gemiddelde tijd lag rond de 59 seconden, niet slecht in deze omstandigheden. Tijdens Bram zijn laatste vlucht op zaterdag werd er voor hem een pylon cut gejureerd, waar hij zijn twijfels over had. Dit resulteerde in een tijd van 66 seconden. Desondanks deze pylon cut strandde we zaterdagavond bovenaan het klassement. Er moest nog één goede vlucht gevlogen worden op zondag om de overwinning in de wacht te slepen. Door deze pylon cut kon Bram zich geen slechte tijd meer veroorloven aangezien hij dan geen podiumplaats meer zou kunnen bemachtigen.
Tijdens het proefdraaien op zondagochtend wou onze beste motor, waar we de afgelopen 5 vluchten mee gevlogen hadden, niet in resonantie met de pijp komen. Dit betekent dat de motor niet ten volle start en het dus onmogelijk is om een vlucht te maken. We waren erg verwonderd en begonnen behoorlijk wat stress te krijgen omdat dit nooit voorkomt met onze prop/motor/pijp afstelling. Moesten we de motorafstelling van deze motor aanpassen of toch de andere motor nemen? Uit voorzorg besloten we toch de andere motor te nemen, maar het bleef een groot risico omdat we niet exact wisten hoe we deze moesten afstellen op de grond. Het moment van de vlucht brak aan! De spanning steeg en dit was voor Bram een van de moeilijkste vluchten uit zijn hele leven. De motor stond te rijk en verliest dan vermogen, er mocht geen pylon cut gevlogen worden en de motor mocht zeker niet stilvallen. Na de 10 rondes te voltooien stond er een magere tijd van 61.24 seconden op het scorebord. Dit zorgde ervoor dat de vlucht met pylon cut wegviel en we de eerste plaats behaalden op het EK in Rothenburg!
2. Challenge Internationale Tulasne Trophy (Tours)
Tijdens de trainingsvluchten was het duidelijk zichtbaar dat de Fransen en Italianen behoorlijk snel vlogen. Jammer genoeg kampten wij met behoorlijk wat technische problemen. Tijdens de eerste trainingsvlucht brak de piston van onze beste motor in twee en het carter van de reservemotor voor dit vliegtuig was reeds gebroken na één vlucht. Op het einde van de dag hadden we uiteindelijk twee motoren die wel redelijk op niveau presteerden. We waren klaar voor de wedstrijd, maar de concurrentie was enorm groot.
Op zaterdag werd er door Team Lentjes een magere tijd van 60.56 seconden op het scorebord neergezet. Uit de data analyse stelden we vast dat we te diep achter Pylon 1 vlogen. Onze focus lag dus tijdens de tweede vlucht om korter rond deze pylon te bochten, niet eenvoudig aangezien deze 180 meter van ons verwijdert staat. Dit lukte in de eerste rondes, maar na de 6de ronde viel de motor stil en dus kregen we een straftijd van 200 seconden. De gloeiplug was helemaal verbrijzeld en gedetoneerd, maar we snapten helemaal niet waarom. Uit voorzorg namen we toch maar de andere motor, waarvan de naaldafstelling toch kritischer was. Inderdaad, dit zorgde ervoor dat in de 3de vlucht van de dag de motor te rijk stond en we een magere 61.64 seconden vlogen. De vlucht nadien draaide Wim de naald op de grond meer dicht en dus liep de motor veel krachtiger. Een mooie tijd van 58.76 seconden verscheen op het scorebord en we wisten dat er nog meer potentieel in zat om nog snellere tijden te vliegen.
De concurrentie ging bloedsnel! De Italianen en Fransen behaalden tijdens hun vluchten wel tijden van rond de 57 a 58 seconden. Team Lentjes strandde zaterdagavond op een 6de plaats en het doel was om op de zondag tweemaal een tijd rond de 58 seconden te vliegen om zo toch nog een plaats in de halve finale te bemachtigen. Als dit zou lukken wisten we uit de data analyse dat er het potentieel in zat om een tijd rond de 56 seconden te vliegen in de (halve-)finale.
De zondagochtend was het nog erg vochtig buiten en dan presteren de motoren een stuk minder. Dit probleem ondervond iedereen, want niemand behaalde de snelle tijden van de dag ervoor. Ook wij presteerden zéér ondermaats, een tijd van 61,36 seconden werd gevlogen door Bram. Om in deze halve finale te komen moesten we bij de top 9 terechtkomen. Het volstond om gewoon de 10 rondes op ons tempo uit te vliegen, zonder één pylon te missen.
In deze spannende laatste vlucht startte Bram de motor, Wim regelde de naaldafstelling en alles verliep volgens plan. 5 seconden voor het lanceren van het vliegtuig werd ineens de motor onregelbaar op de naald. We vertrokken te laat en de motor stond veel te rijk. Het vliegtuig vloog enorm traag (200 km/h, normaal 325 km/h) en de motor kreunde van de pijn. Als laatste hoop probeerde Bram met een hand verder te vliegen en met de andere hand de on board glow bij te regelen op de zender. Tevergeefs, de motor viel stil en zo werd Team Lentjes helemaal naar achter gekatapulteerd in de eindrangschikking. Het was over en out voor Team Lentjes op dit laatste EK, maar wat was er nu precies gebeurd in deze laatste vlucht? Door de enorme trillingen van de motor, was er een 1mm ring tussen de motor en resonantiepijp gebroken. Dit kleine stukje vloog in de resonantiepijp en blokkeerde de uitlaat. Hierdoor wordt de motor onregelbaar en de resonantiepijp kan dan zijn hete uitlaatgassen niet kwijt. Zo raakt de motor volledig oververhit en valt dan stil. Deze oververhitting was duidelijk zichtbaar na de vlucht aangezien er een gat in de piston was gebrand. Dit is de allereerste keer in 8 jaar tijd dat we dit meemaakte en zo iets komt zelden voor.
Dit laatste EK van 2021 in F3D illustreert perfect hoe ontzettend moeilijk het is om altijd op niveau te blijven presteren in deze tak van het modelvliegen. Toch mogen we enorm fier zijn op onszelf omdat we op rij alle 7 voorgaande Europese/Internationale wedstrijden hebben gewonnen: Modena 2019, Pålsboda 2019, Blatná 2019, Olomouc 2020, Holstein 2021, Mělník 2021 en Rothenburg 2021. Omdat we beide EK’s in Mělník en Rothenburg al hadden gewonnen, werden we in Tours uitgeroepen en bekroond als Europees Kampioen 2021 in F3D Pylon Racing met de Euro Cup. Dit is een enorme wisselbeker die sinds 1991 elk jaar wordt uitgereikt en waarvoor er ieder jaar hard wordt gestreden.
Deze titel is een cumulatie van 8 jaar enorm hard trainen, testen, uitproberen en data analyseren. Graag zouden we de modelvliegclubs TMV en PMF willen bedanken, maar ook de BML en VML voor alle steun tijdens de afgelopen jaren.
Resultaten
Tekst en foto's: Bram en Wim Lentjes